Zonder woorden te gebruiken bieden rouwboeketten troost aan de nabestaanden. Een met zorg samengesteld arrangement kan ook op een symbolische wijze iets zeggen over de overleden dierbare….
Al op jonge leeftijd wist ze elke bloem te benoemen. Haar vader maakte voor haar op het balkon een klein tuintje. De tuinen die volgden waren groot, wild en kleurrijk. Kronkelende paadjes, natuurvijvers, bloemen die heerlijk roken en waar de vlinders op af kwamen. Afrikaantjes of begonia’s kwamen er niet in en van geel hield ze niet.
Er moesten bloemen worden besteld. Haar ouders bezochten de bloemist en bekeken een boek met prachtige Biedermeiers en mooie hartjes opgevuld met rozen. Maar het waren niet de bloemen waar hun dochter van hield. De bloemist zag de twijfel en stuurde de familie naar huis. Met een opdracht. “Loop door haar tuin, bel mij, en noem mij de bloemen die je ziet”. De bloemist noteerde alles en zou de volgende dag naar de veiling én pluktuin gaan.
Op de dag van de begrafenis was ze omringd door de geweldigste bloemen.
De volgende dag keerde de familie weer terug naar het graf. Het tuintje van hun dochter bood hen ook nu weer de troost die zo welkom was.
Eveline Joppe