Maar als het telefoontje van mijn vriendin Hanneke mij bereikt: ‘Nick is overleden’ , staat ook voor mij de wereld even stil.
Nick, die kleine Italiaan, die bijna tien jaar trots en eigenwijs de dood getrotseerd had, had toch het leven, zijn drie prachtige kinderen, superkleinkinderen en ZIJN Han losgelaten. Als je zó lang met de dood leeft, is het bijna bizar wanneer het dan toch gebeurt.
Ik zat in Spanje voor de Troostreizen en belde meteen naar Nederland, waar Eveline, één van onze uitvaartbegeleidsters, de melding oppakte. Ondertussen bracht ik in Spanje alles in gereedheid om naar Nederland af te reizen. Aan het einde van de 2.000 km lange rit belde ik Hanneke, of ik nog even langs mocht komen. Zij was op dat ogenblik samen met de kinderen bij Creighton’s. Creighton’s was hún restaurant, hier kwamen zij al jaren. Zelfs toen Nick niet meer kon eten door die verschrikkelijke ziekte, vonden zij hier in de vertrouwde ambiance rust.
Na het afscheid in de Ruïnekerk begeleidden alleen het gezin en ik Nick naar crematorium Haarlem. Hier is onze zoon Floris de manager en dit was fijn voor Hanneke en de kinderen. Onze gezinnen zijn al meer dan dertig jaar verweven met elkaar. En nu sloten zij het leven van Nick hier in vertrouwde handen af. Het was goed zo. Tien jaar lijden, vechten, hopen was voorbij. In liefde hadden zij hun papa, opa en geliefde losgelaten en nu gingen hun eigen levens weer verder.
Vier maanden later besloot Hanneke spontaan om mee te gaan op onze Troostreis. Toen zij de papieren voor de reis kwam brengen, werden mijn kinderen verward door haar stralende blik…. Hanneke was verliefd!! Ze ontmoette Cor bij Creighton’s en meteen was de vonk van beide kanten overgeslagen. Ondanks de nieuwe, blije gevoelens kwam Hanneke toch ook naar de Troostreis. Nick zat natuurlijk nog helemaal in haar genen, in haar hoofd en in haar hart, hoe verwarrend is dat bij dit mooie blije gevoel? Ik zelf ben ervan overtuigd, dat Nick vanaf zijn wolkje Cor een duwtje gegeven heeft om Han te ontmoeten. Want ook Nick heeft Hanneke in liefde losgelaten en gunde haar weer geluk, liefde en warmte. Cor is geen vervanging van Nick, maar juist een aanvulling. Met heel veel geduld omarmt hij Hanneke liefdevol en helpt haar de weg terug te vinden in het leven.
Na tien jaar met toewijding en liefde voor Nick gezorgd te hebben, wordt er nu voor Han gezorgd. En er is niemand op de wereld die dat een rouwende niet gunt. Ik wens jullie heel veel geluk voor de toekomst.