Geregeld mogen we een afscheid begeleiden in de Slotkapel in Egmond aan den Hoef
Op deze prachtige plek hoor je, als het geheel stil is, het uurwerk op de achtergrond tikken. De voormalige privé kerk van de heren en graven van Egmont is gebouwd in 1431 dus is al bijna 600 jaar oud.
Wanneer er wordt gesproken of muziek klinkt, merk je er niets van maar als er even stilte is, dringt het zich onmiddellijk aan je op. Er valt geen ontkomen aan, de tijd tikt gestaag door en we kunnen hierdoor extra bewust worden hoe de tijd als zand tussen onze vingers wegglipt.
Wanneer je naaste overlijdt, kun je ook versteld staan dat voor jou de wereld stilstaat en de rest van de mensen gewoon doorleeft. Het kan een vervreemdende ervaring zijn om mensen mee te maken die druk zijn met in jouw ogen misschien onbenulligheden. Natuurlijk weet en besef je dat het leven doorgaat, maar bij rouw lopen ratio en gevoel niet altijd synchroon.
Nu, op deze plek, waar het leven dus hoorbaar verder gaat, is het prettig afscheid nemen van je naaste. Bij aankomst wordt de rouwstoet aangekondigd door het luiden van de klok. Zo weet men in het dorp dat er wat te gebeuren staat en als het meezit houden voorbijgaande auto’s even stil en laten ze de rouwwagen en volgauto’s voorgaan. Wandelaars stoppen en fietsers stappen soms ook eerbiedig af. Het is bijzonder als het leven op straat ook voor even stopt. Groot teken van respect en zeer gewaardeerd door families.
Wanneer je naar binnen loopt en de drempel overgaat ben je direct in andere sferen, sereen en sfeervol met al de kaarsjes die branden. Je moet wel goed kijken waar je je voeten plaatst, want de eeuwenoude grafstenen die op de vloer liggen zitten vol reliëf. Als je niet goed uitkijkt, struikel je erover. De familie die de schaarwagen met de kist naar binnen begeleid doet er goed aan om de grafzerken heen te lopen.
De overledene wordt onder het gebrandschilderde raam geplaatst en wordt zo omringd door het kaarslicht en het daglicht wat van buiten door de ramen naar binnen schijnt.
Hier in de Slotkapel is alle mogelijkheid om de afscheidsceremonie geheel naar eigen voorkeur vorm en inhoud te geven. Als de begrafenis op het naastgelegen kerkhof plaatsvindt, lopen we na de ceremonie met elkaar een rondje om de kerk om naar het graf te gaan. Na de begrafenis is er gelegenheid om elkaar in informele sferen in de kapel te spreken. Indien de begrafenis elders is of het een crematie betreft, kan de nazit plaatsvinden met de overledene nog in het midden. Zo heeft ieder de mogelijkheid om in alle rust nog bij de overledene te zitten en afscheid te nemen. Hij of zij is nog kloppend middelpunt van de ontmoetingen die plaatsvinden en de herinneringen die worden opgehaald. En dat is natuurlijk helemaal niet gek, maar gewoon, doodgewoon…