Liesje was terminaal, maar gelukkig konden wij samen nog over alle mogelijkheden praten.
“Wat is de goedkoopste kist?” opende haar echtgenoot ongemakkelijk ons eerste voorgesprek. Natuurlijk wilde hij niet het goedkoopste voor zijn lief, maar ook zeker niet door zo’n uitvaartbedrijf uitgekleed worden. Je las genoeg in de kranten over woekerprijzen, die je voor je laatste reis moest betalen.
“Een plank en je dekbed,” antwoorde ik en gelukkig was hiermee het ijs gebroken.
Ik legde uit, dat een baar-plank en een mooi doek echt wel een optie was. Elke dag dekt de familie dan hun liefste steeds een beetje meer toe. Langzaam groeien zij toe naar het einde van de opbaartijd, wanneer ze hun dierbare helemaal toe moeten dekken. Liesje had zelfs al een mooi doek in gedachte: een prachtige deken met lange franjes. “Ach, de franjes heb ik toch niet meer nodig als ik op reis ga,” zei Liesje, “die mogen mijn vriendinnen afknippen. Ze zijn van zijde en lang genoeg om een armbandje van te maken. Zo kunnen wij onze vriendschap afsluiten met een vriendschapsarmband, net als vroeger op Ibiza.” Wat een mooie gedachte antwoorde ik en ook manlief was geroerd van de mooie woorden van zijn vrouw. Naast het huis had ik een prachtige oude station-auto zien staan. “Je zou Liesje zelf in jullie auto naar het crematorium kunnen brengen” opperde ik. Vol ongeloof stonden zij mij aan te kijken. Mag dat dan, leken hun ogen vol verbazing te vragen. Ja dat mag, en het is nog fijn ook. Het idee om de overledene zelf te vervoeren is jaren geleden bij mij ontstaan om geld te sparen. Nu na al die jaren merk ik hoe fijn het is voor familie om tot het laatst met elkaar te zijn.
Uiteindelijk was het afscheid van Liesje thuis in hun tuin en hadden vriendinnen met Liesjes recepten lekkere taarten gebakken. De recepten had Liesje zelf opgeschreven op een mooi papiertje. Als een kostbare schat nam iedereen de rolletjes geschept papier mee naar huis. Een vriendin opperde zelfs om het recept in te lijsten en in haar keuken op te hangen. Zo zou ze elke dag aan Liesje denken.
Liesje kreeg het mooiste afscheid en zeker niet voor een woekerprijs. Mijn gedachte, om de uitvaart terug te geven aan de mensen, was weer geslaagd. Alles wat je zelf doet zal je helpen het verlies te verwerken.
Meer columns op www.charonuitvaartbegeleiding.nl