Afscheid van een jonge moeder.
Isa was peuterjuf. Ze had twee dochtertjes, Bloem en Vlinder. Veel te vroeg moest ze haar leven loslaten. Isa wilde een bescheiden afscheidsviering met de kinderen in de hoofdrol. Ik opperde om de grote-mensen-praat bij het kinderafscheid achterwege te laten en vooral de kinderen aan het woord te laten, sprookjes te vertellen, samen liedjes te zingen en het afscheid in de middag te plannen.
Als locatie kozen wij voor de serre van een vriend.
Bij binnenkomst kwam iedereen nog even dicht bij Isa om afscheid te nemen en haar toe te dekken met een bloem. Ik vertelde het sprookje van ‘Isa, de koningin van warmte en licht’. De kinderen luisterden ademloos. Maartje begeleidde mij op de lier. Na mijn laatste woorden bleef zij nog even doorspelen en zacht weerklonken de klanken met haar mooie stem. Ik sloot mijn ogen en liet mij meevoeren op het warme geluid van Maartje. Je kon je bijna voorstellen, hoe Isa weg zweefde op haar laatste reis. Ook de kinderen waren onder de indruk en fluisterden alleen nog, of waren gewoon stil, onder de indruk van dit moment. Natuurlijk mochten ook zij hun herinneringen aan Isa vertellen. Dat werden grappige, bijzondere, verdrietige, maar vooral eigen verhalen over juf of tante Isa. Soms moesten ze huilen, net als hun ouders. De zakdoeken die wij uitdeelden, werden heel waardevol en werden de ‘tranen voor Isa’. Ze zouden straks met Isa meegaan op reis.
Wij liepen met de loopkoets naar de begraafplaats.
Bloem en Vlinder zaten trots en stralend op de koets naast hun moeder. De zeepbellen die iedereen maakte, zweefden vrolijk om hen heen. De bellen waren gevuld met lieve woordjes en kusjes voor Isa. Zingend arriveerden wij op de begraafplaats. De begraafplaatsbeheerder had aan de wens van Isa gehoor gegeven en stond in een lichtkleurige broek met jasje bij de poort. Hij was ontroerd door deze bijzondere rouwstoet. Toen alle ouders en kindjes hadden geholpen om het graf te sluiten, legden zij bloemen, zaadjes, bolletjes en vlinders aan een stokje in het laatste tuintje van Isa. Samen met de kindjes sloten de ouders deze bijzondere middag in de vertrouwde thuissfeer af.
Alles was opgenomen en werd in de herinneringsdozen van Bloem en Vlinder gelegd. Er lag ook een deken in, gemaakt van alle warme en gekleurde truien en vesten van Isa. Later zullen Bloem en Vlinder samen met oma en opa naar de film gaan kijken. Gewikkeld in de deken van liefde, misschien nog met de geur van Isa, zullen ze mama dan nog even heel dichtbij voelen.
Column: Een sprookjesafscheid – Charon Uitvaartegeleiding