Het afscheid van Annette was sprookjesachtig.
De ‘poortwachters’ Chris, Jyoti, Bas en Johan stonden naast Annette en gaven het licht en de warmte van Annette door aan alle aanwezigen. Langzaam doofden de lampen in de zaal en ontstond er een zee van licht rondom Annette. In haar dood was Annette’s sprookje tot leven gekomen. Het leek wel of Annette zelf een warme gloed uitstraalde, alsof zij ons allen voor de laatste keer wilde verwarmen en haar licht aan ons wilde doorgeven. In het donker vertelde ik het sprookje van ‘De koningin van Warmte en Licht’. De warme deken van liefde drapeerde zich zachtjes om de vriendengroep.
Al die tijd dartelde een klein meisje rond. Het was Devi, dochtertje van Annette, zich in het geheel niet bewust van wat er om haar heen gebeurde. Na het sprookje werden de aanwezigen verrast door een bijzonder gebaar van Chris. Hij nam zijn nichtje Devi liefdevol op zijn arm en gaf haar – begeleid door mooie woorden – officieel aan haar nieuwe ouders, Bas en en zijn vriendin. Chris was niet in de situatie om een klein meisje op te voeden. Maar ooit had Annette voor Bas gekozen. Nu weten wij waarom. Alles heeft een hoger doel.
Jaren later zat ik in mijn informatiecentrum en zette een leuke krullenbol zijn fiets tegen de etalage en tilde met een zwaai een klein meisje van zijn fiets. Hij kwam binnen, zette haar neer en zei: “Dit is Devi”.
Mijn werkelijkheid leek zich te verweven met de sprookjeswereld van Annette, bijna tien jaar geleden. Daar stond een klein elfje, met de dromerige ogen van Annette, vriendelijk om zich heen te kijken. Ik raakte haar aan om haar te begroeten. Open en nieuwsgierig keek zij mij aan. Zo verdronk ik in dit kleine wezen en hoorde amper wat Bas vertelde, … “ Ik fietste langs en zag je zitten in het centrum en vond, dat het nu tijd was om meer over vroeger aan Devi te vertellen.”
Toen dacht ik aan mijn boek, ‘Afscheid nemen met je hart’ waarin ik onder ander over Annette vertelde. Helaas had mijn boek Chris of Bas nooit bereikt en lag nog in een mooie doos in mijn kast, met voorop de foto van Annette en Devi. “Ik heb een kadootje voor jou Devi,” zei ik en snelde naar de kast. Met verbaasde, grote ogen keek Devi mij aan en glunderde bij het zien van de foto.
“Mama ….. ” hoorde ik haar zeggen “….. en ik.”
Nooit zal ik deze drie woorden en de ogen van Devi vergeten.