Voor mij als uitvaartbegeleidster is de afscheidsceremonie altijd het moment om de overledene echt te leren kennen. Er zijn sprekers die vertellen over het leven van de overledene, er komen foto’s voorbij en er wordt muziek gedraaid.
Muziek is belangrijk; muziek raakt, verbindt en emotioneert. Verschillende keren heb ik nummers gehoord tijdens uitvaarten die mij emotioneerden. Nummers waar ik een dierbare herinnering aan heb of gewoon omdat het een mooi nummer is.
Zo ook bij de uitvaart van een jonge man. Radio en muziek was zijn leven. Vlak voor zijn overlijden heb ik met hem gesproken. Hij vertelde mij zijn muziekwensen voor zijn afscheid. Er zat, voor mij, één onbekend nummer bij. Thuis heb ik deze opgezocht en was direct geraakt door de tekst en de muziek.
Tijdens het afscheid in het crematorium werd op het laatst dit nummer gedraaid.
Honderd mensen luisterden en waren in gedachten verzonken toen tijdens de gitaarsolo een zwerm spreeuwen op het ritme van de muziek voorbij vloog. Aan het einde van het lied vlogen de spreeuwen weg…….
Dit nummer is mij dierbaar geworden door deze mooie ervaring.
Maar ook door het afscheid van deze bijzondere man.
‘Steven Wilson-Drive Home’