Warm van binnen en voldaan blik ik terug op de 4e troostdag voor nabestaanden in Heiloo.
Zaterdag 13 november wilde ik nabestaanden een warme dag aanbieden om hun geliefde te gedenken. Stil te staan bij je verdriet en het verdriet te delen. Je open stellen voor helpende handen, luisterende oren, je laten verwennen door lieve mensen, om daarna gesterkt de wereld buiten tegemoet te gaan.
Op de oprijlaan op het terrein van de GGZ werden de bezoekers weer warm ontvangen met honderden rode harteballonnen. Eenmaal binnen waren de meeste bezoekers geroerd door de prettige en warme sfeer welke zij in de kerk ervoeren.
Sommigen wilden eerst even met een bakje troost of lekkere warme soep, aangeboden door betrokken vrijwilligers, in de kerkbanken zitten en genieten van de sfeervolle muziek van Marcel Luntungan en Hans Laduc. Anderen liepen langs de woonkamertjes en lieten zich informeren en verwennen.
Het programma van de dag was heel bijzonder en er werd dankbaar gebruik gemaakt van de diverse workshops en de klankschaalconcerten van Joke Welboren.
De lezing over bijna doodervaringen van Stg. Merkawah was zoals altijd druk bezocht, maar ook de workshop van ritueelbegeleidster Anita Koerts over Verhalen om nooit te vergeten maakte veel bij onze bezoekers los.
De muziekimprovisatie van Hendrik Hobbelink gaf bij de aanwezigen een wonderlijk gevoel van verbondenheid.
Medium Else Marianne en pastor Nico Knol hadden, zoals afgelopen jaar, weer bijzondere ontmoetingen en gesprekken.
Om lekker verwend te worden en de energie in je lichaam weer te laten stromen mocht je de hele dag bij Marion Mol en Deva Bouwmeester terecht.
Bij Vereniging Ouders van een overleden kind konden ouders welke een kind verloren hadden in gesprek komen met lotgenoten.
Stichting Het Bos der Omarming vertelde aan belangstellenden uitgebreid over hun plannen over een monument ter nagedachtenis aan overleden kinderen bij het Geestmerambacht.
Heel bijzonder waren ook de voetwassingen van Irmgard Cottaar. De aanraking en liefdevolle aandacht werkten helend en gaven de mogelijkheid om los te laten wat niet meer dienstbaar was en in overgave te ontspannen.
Als heel bijzonder ervoer ik dit jaar het lezen van de namen van overleden kindjes. Aan ouders van een overleden kindje was gevraagd om een foto van hun kindje digitaal op te sturen. Deze foto verscheen onder de serene klanken welke Irmgard Cottaar met bijzondere instumenten maakte.
Na het noemen van de naam en een gedicht zong Joke Welboren met haar klankschaal de naam van het kindje.
Wij ervoeren met zijn allen hoe belangrijk het is om de naam te laten klinken, …… hoe kort het leven ook was.
Om iedereen gesterkt de wereld weer in te laten gaan, hadden alle medewerkers van deze dag – ook de vrijwilligers – een heerlijk verwarmend buffet verzorgd.
Deze dag eindigde dan ook in een prachtig samenzijn met een lach en een traan. 
Gevoed met veel kracht voor de toekomst namen wij afscheid van elkaar met de belofte – tot volgend jaar. Ik sluit mij hierbij aan. Volgend jaar zal de Troostdag voor de vijfde keer gehouden worden. Het is ondertussen duidelijk dat de dag aan de behoefte van velen voldoet. Graag wil ik op deze plaats iedereen bedanken die het mogelijk heeft gemaakt om nabestaanden deze dag cadeau te geven. Belangeloos hebben zij gekookt, gebakken, gevouwen, geluisterd, gepraat.
Zij waren er gewoon voor hun medemens.
Hartelijke groet,
Gijsje Teunissen