The Family Tree
De zomer loopt op volle toeren en ook hier in Nederland leven wij steeds meer buiten.
Behalve bij het afscheid, daar gaan wij toch meestal nog bij het rouwcentrum, crematorium of de kerk naar binnen.
Jammer. Je zou er ook aan kunnen denken om het afscheid in je tuin, de binnenplaats, in het bos of een andere buitenlocatie plaats te laten vinden. Ook hebben steeds meer crematoria tegenwoordig een buitenaula
Zo begeleidde onze Eveline laatst een afscheid in de buitenaula van De Waerdse Landen in Heerhugowaard. Op de heuvel van gras achter de overledene hadden wij met bloemen de naam van de overledene gelegd. De zon straalde van de hemel. Met hoogrode hoofden van de hitte bereidden wij met zijn allen de buitenaula voor om het voor de familie zo geriefelijk mogelijk te maken. Wij hingen een groot schaduwdoek, zetten een grote parasol op en deelden zelfs nog enkele kleine gekleurde parasols uit om de mensen voor de zon te beschermen.
Ook lagen voldoende waterflesjes in handbereik, zodat iedereen genoeg water binnen kreeg.
De hitte deed niets aan de bijzondere sfeer af, maar versterkte juist het samenhorigheidsgevoel bij de genodigden. Bellenblazend zaten de kleinkinderen op vrolijk gekleurde dekentjes en luisterden naar de uitvaartmuzikant Marcel Luntungan, die als afsluiting het prachtige lied Family Tree zong. Het gezin stond tijdens het zingen van het lied hand in hand rondom de overledene en troostte elkaar. Hier gebeurde, wat het lied vertelde…
Na de afscheidsceremonie namen kinderen en kleinkinderen de overledene liefdevol op en droegen hem in een ongedwongen sfeer naar het crematorium.
Voor Eveline was dit een bijzondere dag. Precies 12 jaar geleden had zij de uitvaart van haar zus begeleidt en ook toen vond het afscheid buiten plaats. Alle herinneringen kwamen weer naar boven. In de wetenschap hoe goed het toen voelde, begeleidde zij deze familie en deed zij haar uiterste best om hun een troostend afscheid te geven. Natuurlijk was dit weer een beetje verwerking voor Eveline. Het was goed zo, even was zij een beetje één met de familie en na het afscheid liet zij hun weer los. Voegde zij zich bij haar eigen Family Tree om haar zus te herdenken. De Family Tree, die háár troostte. De Family Tree die haar altijd opving en er altijd voor haar zou zijn.
Koester JOUW Family Tree, in goede en in minder goede tijden, want jouw Family Tree is er voor jou, voor altijd….