Op een frisse donderdagmorgen liep ik de warme huiskamer van Jolanda binnen. Ik trof daar, naast haar overleden echtgenoot, ook haar twee dochters en schoonzonen aan en de drie kleinkinderen liepen in en uit. Die nacht hadden ze gezamenlijk doorgebracht aan het bed...
Rituelen: Gesterkt en getroost door kraanvogels
Na een melding van onverwacht overlijden, stapte ik in de vroege morgen haar huis binnen. Zij had geen familie meer, maar wel een grote groep hechte vrienden. In een kring in de kamer, wachtten zij op mij. Soms voel je meteen dat het bijzonder wordt. Dat iedereen...
Ik voel jou in de bladeren van onze boom
In december zijn er veel bijeenkomsten, waar wij elkaar kunnen troosten een kaarsje aan kunnen steken en onze dierbare overledenen heel even weer in onze herinneringen tot leven laten komen. Iedereen doet het anders. Riemke doet het op haar eigen manier. Zij pakt zo...
Zacht helend kaarslicht
Het is net na middernacht als mijn telefoon gaat. Een van de kinderen belt en vertelt dat hun moeder is overleden. Ik kleed mij om, fatsoeneer mijn haar, pak mijn spullen en vertrek naar Egmond om uit onze opslag de opbaarspullen op te halen. Het is heerlijk om...
In liefde los laten
Josje wist al enkele maanden, dat zij niet meer lang zou leven en met pijn in haar hart nam zij beetje bij beetje afscheid. Maar hoe doe je dat, als je zoveel van het leven houdt als deze genieter? Josje zocht naar rituelen en symbolen. Heel bewust koos zij voor het...
De gekleurde uitvaart
16 jaar geleden bedachten Gijsje Teunissen en Marileen Fabels de voorstelling De Gekleurde Uitvaart. Hiermee wilden zij mensen inspireren en aansporen tot eigen inbreng en vormgeving bij een afscheidsviering. Sfeer, kleur, eigentijdse symbolen en rituelen, soms...
“Sterk spul he”
Bij Charon zijn wij ervan overtuigd, dat het voor de overledene het meest rustig en voor de familie het meest heilzaam is, als de overledene in zijn eigen omgeving blijft. Daarom stimuleren wij de thuisopbaring. Een thuisopbaring vraagt vaak meer creativiteit en...
Het was een zonnige, snikhete dag
Dinsdag 21 juni 2005, de zomer was officieel begonnen. Mijn zojuist overleden zus, de grootste zonaanbidster aller tijden, lag opgebaard in de donkere kelder van het ziekenhuis. Ze had haar ziekenhuishemd nog aan. Wij zaten er verslagen naast en zachtjes overlegden we...
Een bijzondere ontmoeting
Zes jaar geleden ontmoette ik Jan voor het eerst op de beurs “Krant te Kijk”. Hij was bezig om zijn eigen baar te maken. Vol enthousiasme legde hij uit welke stof hij maandag op de Westermarkt zou kopen en hoe hij hem in de baar zou draperen. Nu is zijn baar nog de...